حدیث شماره ۱

حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

چگونه‌ با چيزى‌ كه‌ خود در وجودش‌ نيازمند توست‌، براى‌ وجود تو دليل‌ آورده‌ شود؟
 آيا چيزى‌ هست‌ كه‌ آشكارتر از تو باشد تا وسيله‌ آشكار كردن‌ تو باشد؟ كى‌ پنهانى‌ تا
نيازمند دليلى‌ باشى‌ كه‌ بر تو دلالت‌ كند؟ و كى‌ دورى‌ تا آثارت‌ وسيله‌ رسيدن‌ به‌ تو
باشند؟ كور باد آن‌ چشمى‌ كه‌ تو را مراقب‌ و نگهبان‌ خود نبيند.

( دعاى‌ عرفه‌، بحار الانوار، ج‌ 98، ص‌ 226)

 
حدیث شماره 2

حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

چه‌ دارد آن‌ كس‌ كه‌ تو را ندارد؟ و چه‌ ندارد آن‌ كه‌ تو را دارد؟
آن‌ كس‌ كه‌ به‌ جاى‌تو چيز ديگرى‌ را پسندد و به‌ آن‌ راضى‌ شود، مسلما زيان‌ كرده‌ است‌.

(دعاى‌ عرفه‌، بحار الانوار، ج‌ 98، ص‌ 228)

 
حدیث شماره 3

حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

كسانى‌ كه‌ رضايت‌ مخلوق‌ را به‌ بهاى‌ غضب‌ خالق‌ بخرند، رستگار نخواهند شد.

(مقتل‌ خوارزمى‌، ج‌ 1، ص‌ 239)

 
حدیث شماره 4

 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

هيچ‌ كس‌ روز قيامت‌ در امان‌ نيست‌، مگر آن‌ كه‌ در دنيا خداترس‌ باشد.

(بحار الانوار، ج‌ 44، ص‌ 192)

 
حدیث شماره 5

حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

خداوند متعال‌ فرموده‌ است‌: "مردان‌ و زنان‌ مؤمن‌ دوست‌ يكديگرند، امر به‌ نيكى‌ و
نهى‌ از بدى‌ مى‌كنند". خداوند نخست‌ امر به‌ معروف‌ و نهى‌ از منكر را به‌ عنوان‌ يك‌
فريضه‌ از سوى‌ خودش‌ ذكر كرده‌ است‌، زيرا او آگاه‌ است‌ كه‌ اگر اين‌ وظ‌يفه‌ اجرا شود،
وظ‌ايف‌ ديگر همه‌، چه‌ سخت‌ و چه‌ آسان‌ انجام‌ مى‌گيرد، زيرا امر به‌ معروف‌ و نهى‌ از
منكر دعوت‌ به‌ اسلام‌ مى‌كند و حقوق‌ ستم‌ديدگان‌ را بازمى‌ستاند و با ستمگران‌ به‌
مخالفت‌ برمى‌خيزد...

(تحف‌ العقول‌، ص‌ 237)

 
حدیث شماره 6

 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

اى‌ مردم‌! رسول‌ خدا فرمود: هر كس‌ سلطان‌ زورگويى‌ را ببيند كه‌ حرام‌ خدا را حلال‌
نموده‌، پيمان‌ الهى‌ را مى‌شكند و با سنت‌ و قوانين‌ رسول‌ خدا از در مخالفت‌ درآمده‌
و در ميان‌ بندگان‌ خدا، راه‌ گناه‌ و معصيت‌ و ستم‌ و دشمنى‌ را در پيش‌ مى‌گيرد، ولى‌
با عمل‌ يا سخن‌ اظ‌هار مخالفت‌ نكند، بر خداوند است‌ كه‌ او را در محل‌ و جايگاه‌ آن‌
سلطان‌ ظ‌الم‌ قرار دهد.

(مقتل‌ خوارزمى‌، ج‌ 1، ص‌ 234)

 
حدیث شماره 7

  حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

مردم‌ برده‌ و بنده‌ دنيا هستند، و دين‌ لعابى‌ است‌ كه‌ تا وسايل‌ زندگى‌ فراهم‌ است‌، به‌
دور زبان‌ مى‌گردانند، ولى‌ وقتى‌ دوران‌ آزمايش‌ فرا رسد، دينداران‌ كمياب‌ مى‌شوند.

(بحار الانوار، ج‌ 78، ص‌ 117)

 

 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

كسى‌ كه‌ بخواهد از راه‌ گناه‌ به‌ مقصدى‌ برسد ، ديرتر به‌ آروزيش‌ مى‌رسد و زودتر به‌
آنچه‌ مى‌ترسد گرفتار مى‌شود .

(بحار الانوار، ج‌ 78، ص‌ 120)

 

حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام : 

آيا نمى‌بينيد كه‌ به‌ حق‌ رفتار نمى‌شود و كسى‌ از باطل‌ نهى‌ نمى‌كند، پس‌ بخواهد مؤمن‌
ديدار خدا را ، در حالى‌ كه‌ بر حق‌ باشد.

(بحار الانوار، ج‌ 78، ص‌ 116)

 

 حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام :

به‌ درستى‌ كه‌ من‌ مرگ‌ را جز سعادت‌ نمى‌بينم‌ و زندگى‌ با ستمكاران‌ را جز محنت‌
نمى‌دانم‌.

(تحف‌ العقول‌، ص‌ 245)